- آراسته شدن (مُ)
تزیّن. (دهار). ازدیان. تقین. تزتت
معنی آراسته شدن - جستجوی لغت در جدول جو
- آراسته شدن
زینت یافتن مزین گردیدن آراسته گردیدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
راست گردیدن، راست گشتن
برپاخاستن، ایستادن، برخاستن، مقابل کج شدن و خم شدن، از کجی درآمدن
حقیقت پیدا کردن، به حقیقت پیوستن، مطابق درآمدن، درست درآمدن
مرتب شدن، سازگار شدن، درست شدن، رو به راه شدن
برپاخاستن، ایستادن، برخاستن، مقابل کج شدن و خم شدن، از کجی درآمدن
حقیقت پیدا کردن، به حقیقت پیوستن، مطابق درآمدن، درست درآمدن
مرتب شدن، سازگار شدن، درست شدن، رو به راه شدن
(تَ فَقْ قُکَ دَ)
لغت نامه دهخدا
آزاد شدن. رها شدن. رهایی یافتن. رستگار شدن. خلاص یافتن. رها گشتن. (یادداشت مؤلف) :
ناهید چون عقاب ترا دید روز صید
گفتا درست هاروت از بند رسته شد.
دقیقی.
مگر یک رمه نامداران سران
شود رسته از غل ّ و بند گران.
فردوسی.
چو پیروزگر دادمان دستگاه
گنه کار شد رسته با بیگناه.
فردوسی.
بدان رومیان بر ببخشودشاه
گنه کار شد رسته با بیگناه.
فردوسی.
چو شد رسته از جنگ برگاشت روی
تهمتن همی بود پرخاشجوی.
فردوسی.
وگر به پاکی و طهر و طهارت و عصمت
ز مرگ رسته شدی فاطمه بدی اندر.
ناصرخسرو.
قول و عمل چون بهم آمد بدان
رسته شدی از تن غدار خویش.
ناصرخسرو.
رسته شد از بار جهل هرکه خرد
جان و دلش را ستوده برهون شد.
ناصرخسرو.
راستی کن که اندرین رسته
نشوی جز به راستی رسته.
سنایی
ناهید چون عقاب ترا دید روز صید
گفتا درست هاروت از بند رسته شد.
دقیقی.
مگر یک رمه نامداران سران
شود رسته از غل ّ و بند گران.
فردوسی.
چو پیروزگر دادمان دستگاه
گنه کار شد رسته با بیگناه.
فردوسی.
بدان رومیان بر ببخشودشاه
گنه کار شد رسته با بیگناه.
فردوسی.
چو شد رسته از جنگ برگاشت روی
تهمتن همی بود پرخاشجوی.
فردوسی.
وگر به پاکی و طهر و طهارت و عصمت
ز مرگ رسته شدی فاطمه بدی اندر.
ناصرخسرو.
قول و عمل چون بهم آمد بدان
رسته شدی از تن غدار خویش.
ناصرخسرو.
رسته شد از بار جهل هرکه خرد
جان و دلش را ستوده برهون شد.
ناصرخسرو.
راستی کن که اندرین رسته
نشوی جز به راستی رسته.
سنایی
(تَ / تِ سُ خَ)
لغت نامه دهخدا
خوش بیان: و در خواص (خواص زر) چنان آورده اند که کودک خرد را چون به دارودان زرش شیر دهند آراسته سخن آید و بر دل مردم شیرین آید. (نوروزنامه)
مزین شدن بکاستن مقابل آراسته شدن، مزین شدن (مطلقا) زینت یافتن آراسته شدن
